Het leven op een eiland

18 december 2018 - Koh Rong Sanloem, Cambodja

Ha allemaal,

Terwijl ik dit schrijf zit ik aan het strand. Het geluid van de golven om me heen, de warmte van de zon op m’n rug. Wat wil een mens nog meer? Op dit moment niet zoveel… een koude Cola light met ijsklontjes op z’n tijd, dat wel;-).

Ik ben op het eiland Koh Rong Sanloem, Cambodja. Het eiland kent geen echte wegen, het zijn zandweggetjes waar zo nu en dan een scooter rijd en volgens mij 1 soort van trekker. Ze zijn wel veel aan het bouwen hier. Maar in vergelijking met alle andere plaatsen waar ik geweest ben is dit echt rust. Ik kwam met de boot aan en voor het eerst werd ik niet gelijk omringt door mensen die me een tuktuk of taxi aanboden. Dat hoeft ook niet want alles is op loopafstand.

Het eiland bestaat ook grotendeels uit de jungle, dus als je naar de andere kant van het eiland zou willen moet je een taxiboot nemen, of een tocht van 6 uur maken door de jungle.

Ik ben 5 nachten in een zeer bijzonder hostel geweest. Ik kwam aan en toen leek het nog wel oké. Er stond namelijk ook in de recensies dat je met elkaar ging koken en eten en dat leek me wel wat.

Ook zou de eigenaar vaak in de ochtend zorgen voor brood of cake.

De eigenaar, Andrew, een Australische man van 54, heette me welkom en had gelijk allerlei praatjes waar ik echt helemaal niks van verstond. Ik netjes luisteren en op goede hoop een beetje antwoorden of lachen als hij moest lachen. Ik wilde naar het strand maar het duurde even voordat ik van hem af kwam. Eenmaal op het strand had ik zoiets van ik wil weg hier, gatsie waar ben ik nu weer beland? Maar ik moest het op zn minst 1 nacht proberen van mezelf.

Toen ik terugkwam heb ik helpen koken en toen kwamen er nog andere meiden binnen druppelen die ook geboekt hadden. We hebben met elkaar gegeten en ’s avonds zelfs een spelletje gedaan met 2 andere meiden. Hartstikke gezellig. De volgende dag gingen we met z'n 4e naar het strand. Wat bleek? Niemand verstond die beste man. Hahah ik blij, was ik tenminste niet de enige.

Zo’n groentje als ik ben, had ik helemaal niet door dat hij heel de dag jointjes rookte dus de hele dag high was. We hebben er met elkaar maar het beste van gemaakt die dagen. Er stond op een gegeven moment zelfs een wietplant in het hostel, heel bijzonder. Zaterdag gingen 2 meiden verder reizen en de andere meid was al verkast van hostel. Zaterdag ben ik daar ook heen gegaan. Nu slaap ik in een soort strandhuis, onze kamer heeft uitzicht op zee. En ik wordt ’s ochtends wakker doordat het huis schud door de wind en met het geluid van de golven. Echt heerlijk.

Met mijn Engels kom ik redelijk uit de voeten. Mensen verstaan me wel, en als ik een woord niet weet dan probeer ik het te omschrijven of met handen en voeten uit te leggen. De Australische mensen hebben echt zo’n ander accent, dat ik het gewoon echt niet versta. De eerste dag dat ik bij het hostel was en ik aan het helpen was met koken werd ik op pad gestuurd om een ‘pumpkin' te kopen. Ik had serieus geen idee wat dat was. Maar vragen zou ook niet helpen want ik verstond die beste man niet. Ook had ik mijn telefoon niet bij de hand. Dus ik op hoop van zegen naar het winkeltje tegenover om daar overtuigend te vragen of ze ook een pumpkin hadden. Ze keken me vragend aan en ik keek denk ik ook vragend terug. Nee dat hadden ze niet. Oké ik naar het winkeltje om de hoek. Weer dezelfde vraag en snapte ze me eerst ook niet maar ineens was daar een vrouw die zei ooooo en kwam met een pompoen aan. Euhmmm tja dat zal het wel zijn. Ik terug naar het hostel, en vroeg of deze goed was. Andrew leek het wel oké te vinden. Pfff dat was een pak van m’n hart. Ik heb ook echt serieus in 1 maaltijd zoete aardappel en pompoen op. Haha ik kan het nog steeds niet echt lekker vinden. Maar goed het vulde m’n maag weer.

Ik ben voor het eerst een beetje ziek geweest, heb een dag op bed gelegen en merk dat ik nog steeds wel rustig aan moet doen maar dat is hier helemaal niet erg. En ik word er ook steeds beter in;-)

Ik merk dat ik toch veelal de positieve dingen schrijf, maar er zijn ook echt dagen dat ik het helemaal niet zo leuk vind. Weer een andere plek betekent kennismaken met mensen, uitzoeken waar je het beste boodschappen kunt halen, waar je goed kan eten, wat lekker is om te eten. En te lang hier op het eiland blijven maakt me ook niet heel gelukkig omdat het aanbod qua eten veelal hetzelfde is.

Maarja, als dat de grootste zorgen zijn, dan valt het allemaal wel mee.

Ik besef me heel goed dat ik deze kans niet zo snel weer krijg. En ik leer er ook ontzettend veel van.

Tijdens mijn reis heb ik namelijk woonruimte gekregen in Werkhoven, waar ik na mijn reis gelijk in kan. Dus daar kijk ik naar uit.

Maar eerst ga ik nog naar Sri Lanka. Daar vlieg ik 31 december naar toe. Ik heb gelezen dat het een goede plek is om te leren surfen, dus ben benieuwd. En dan hoop ik 24 januari terug te vliegen naar NL.

Nooit gedacht dat ik naar Sri Lanka zou gaan, maar dat krijg je ervan als je op goedkope tickets jaagt;-)

Ik ga nog even genieten van het leven waarbij de grootste vragen zijn: welk hostel zou ik kiezen en wat zal ik vandaag eens gaan doen? Want ik besef me maar al te goed dat het in NL weer een heel ander leven zal zijn.

Doeeggg 

Foto’s

6 Reacties

  1. Berny Hamoen:
    18 december 2018
    Wat een eerlijk verslag. Je maakt wel weer heel wat mee. Blijf positief en geniet ervan! Ik kijk wel uit naar D.V. 24 januari :)
    Liefs, mam.
  2. Esther:
    18 december 2018
    Wat een leuk en open reisverslag leuk om zo jou te volgen. Je maakt genoeg mee je zou genoeg stof hebben om er een boek mee te vullen. Leuk dat je zo af en toe gezelschap hebt van medereisgenoten. Groetjes en veel plezier in Sri Lanka
  3. Jeanette:
    18 december 2018
    Tof dat je ook naar Sri Lanka gaat!
  4. Johan Haveman:
    22 december 2018
    Nou dat was weer leuk om te lezen. Ik begrijp heel goed dat niet alles even leuk is, maar acheraf zul je er alleen maar blij om zijn dat je het toch maar hebt gedaan. Ook fijn dat je straks je eigen plekje hebt. Nog veel plezier en tot het volgende bericht groet en hou je taai
  5. Tante Ineke:
    23 december 2018
    Lieve Corine je maakt hee wat mee niks voor mij
    leuk dat je woonruimte hebt zo zie jemaar dat er weer voor je gezorgd
    wordt nu nog een fijne tijd ook met de feestdagen en een goed jaarswisseling
    Liefs tante Ineke
  6. Fam. Luchtenburg:
    30 december 2018
    Ha Corine, wat beleef je een mooie tijd zeg. Nog een paar fijne weken toegewenst en ook een goede jaarwisseling! Een lieve groet van ons allemaal xxx