De laatste blog van het jaar en over Thailand

Ha allemaal, 

Voor de laatste keer een blog uit Thailand. Vanavond hoop ik te vertrekken naar Sri Lanka.  (Nu ik deze blog plaats ben ik inmiddels aangekomen in mijn hostel)
Het is 3,5 uur vliegen. Ik kom rond 22.30u aan in Sri Lanka waar het tijdsverschil met NL 4,5uur is.  
Afgelopen week ben ik van het eiland naar het vaste land gegaan en de dag erna wilde ik richting Bangkok reizen, maar ergens tussendoor nog overnachten.  
Ik werd om 7.45u opgehaald bij m’n hostel en zou volgens de planning rond 13u de grens bereiken.  Rond een uurtje of 12 stonden we in the middle of nowhere stil. Er waren problemen met de bus. Ik had al wel eerder in de gaten dat we lang niet om 13u bij de grens zouden zijn. Na bijna 2 uur in de brandende zon deed de bus het weer. We konden verder. Maar op 15km van de grens hield de bus er weer mee op. Het was inmiddels 16.30u en ik was het aardig zat allemaal. Ik heb m’n spullen gepakt en besloot om te gaan liften. 2 jongens keken me aan en ik vroeg hen of ze wisten wat er aan de hand was. Nee wisten ze niet. Ik zei dat ik ging liften en uiteindelijk gingen die 2 jongens mee met me.  
We waren nog geen 20 meter bij de bus vandaan toen een pick-up stopte en ons wel mee wilde nemen. We wisten niet tot waar hij zou gaan maar was in elk geval mooi meegenomen. Achterop stond een crossmotor, dus wij ernaast gepropt. Na een km of 7 ging hij van de hoofdweg af, dat is niet goed zeiden we tegen elkaar. Dus ik ging op de achterruit kloppen en uiteindelijk stopten ze. Wij teruggelopen naar de hoofdweg om vervolgens verder te liften. Maar dat was niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk kwam er een soort tuktuk in dit geval een scooter met aanhanger) om te vragen of we taxi wilden. Het leek er niet op dat we snel een lift zouden krijgen dus na even onderhandelen werden we voor 5 dollar bij de grens afgezet. Komen we daar, staan de mensen uit onze bus voor ons in de rij😂hahah te grappig. Er was een andere bus gekomen van dezelfde maatschappij om ze op te halen.  
Nadat we de grens over waren was het 17.30u en er gingen niet veel busjes meer naar Trat, waar ik wilde overnachten. Ik moest even wachten want de meeste mensen uit de bus hadden een ticket tot bijv. Trat of nog verder geboekt. Dus die moesten eerst in het busje.  Er was nog een plaatsje dus ik kom mee. Om 19u kwamen we aan in Trat, iedereen moest het busje uit en sommigen werden weer naar een andere bus gedirigeerd. Er werd aan mij gevraagd waar ik heen ging,  dus ik vertelde dat ik naar Bangkok op weg was maar morgen verder ging reizen. Nadat ze me een taxi aangeboden hadden en ik zei dat ik met de bus wilde kwam er een vrouw naar me toe die zei dat er NU een mini bus vertrok naar Bangkok. Ik kon mee, was een mooie prijs,  dus ik had zoiets van ach waarom ook niet ik ben nu toch al helemaal verreisd dus kan ik best nog 5 uur in een minibus anders moet ik morgen weer reizen. Ik snel een ticket gekocht en vroeg of ik nog even naar de WC kon. Ja dat kon nog wel. De buschauffeur stond me op te wachten toen ik terug kwam ik mee naar de bus, was ik werkelijk waar de enige. Ik vroeg aan hem of er nog meerdere kwamen maar hij verstond me niet, dus ik dacht ik zie het vanzelf wel. We stopten een paar keer, maar uiteindelijk kwam er na 1,5uur een andere vrouw bij en verder tot aan Bangkok niemand. Ik had me helemaal achter in de bus geïnstalleerd zodat ik kon liggen. Dat was ideaal.  
Mijn simkaart van Thailand deed het alleen niet meer, dat was jammer want daardoor kon ik niet alvast een hostel boeken ofzo. Iets na 00 uur kwamen we aan in Bangkok. Ik opzoek naar een 7 eleven zodat ik Wi-Fi zou hebben. Ik bekeken naar welk hostel ik wilde, een tosti gehaald en gaan lopen naar het hostel. Maar natuurlijk was er niemand bij het hostel er hing een nummer, maar ik kon niet bellen. Even verderop zaten 2 mensen buiten bij een soort restaurant, ik aan hen gevraagd of ze konden bellen. Nou dat wilden ze wel, maar kregen geen gehoor. Ze liepen met me mee, maar konden niet fatsoenlijk meer lopen. Lekker dan. Hun bonken op de deur maar nee, niks. Ik zou wel op zoek gaan naar iets anders. Zij wezen me een straat in daar zijn wel hostels, oke bedankt. Ik de straat in, er waren nog wel veel mensen op straat aan het eten. Ik kwam een hostel tegen en zag iemand zitten ik aangeklopt, hij deed de deur open. Het was een gast en hij dacht niet dat er personeel was en dat er sowieso geen plek meer was. Balen! Ik vroeg naar de Wi-Fi code zodat ik in elk geval een ander hostel kon zoeken. Nou die was zo gevonden. Ik maar geboekt, ik dacht krijgen ze in elk geval een email van een booking. Ik daar heen gelopen. Ook dicht, en een nummer op het raam. M’n backpack voor het hostel gedumpd en mensen opgezocht. Ik gebeld, voicemail.  Nouja ik liep weer terug en zat er dus ineens een personeelslid buiten. Had het telefoontje toch nog geholpen. Na het inchecken was ik eindelijk om 1u bij een bed aangekomen. Het was me een dag. 
Ik ben in Bangkok gebleven, ik zat nu in een heel ander gedeelte dan de vorige 2x. Dus dat was wel erg leuk. Zitten hier een aantal grote shopping centra in de buurt dus ik heb me wel vermaakt. Afgelopen weekend ben ik naar de grootste weekendmarkt geweest. Echt mega groot. Volgens Wikipedia meer dan 15000 winkels/kraampjes, volgens tripadvisor meer dan 10000 en volgens anderen meer dan 8000. Ik heb ze niet geteld maar het waren er heeeeel veel. 
Ik heb me niet hoeven te vervelen in elk geval. 


Via deze weg wil ik jullie ook allemaal het beste wensen voor 2019! 
En een goede jaarwisseling, met oliebollen en appelbeignets😉